Vliegend buffet
Tijdens een vakantie in Thailand, waren mijn zwager en zijn vrouw getuige van een bijzondere schranspartij. Terwijl ze zelf op een door bomen overschaduwd terras aan een maaltijd bezig waren, zagen ze plotseling hoe een slangetje zich van een tak liet vallen en aan een achtervolging van een flinke skink begon, die tot dusver onopgemerkt was gebleven. De vluchtende prooi was geen partij voor de razendsnelle slang en al gauw had de laatste de eerste ingehaald. Het slangetje legde een paar kronkels om de skink en eindigde de voorbereidingen voor zijn maaltijd met een flinke beet. Die zal een verdovende uitwerking hebben gehad op de skink, want de Chrysopelea ornata, oftewel de vliegende slang waarmee we hier te maken hebben, is giftig. Vandaar dat het slangetje de voortzetting van zijn maaltijd zonder dat zijn voedsel erg tegenstribbelde, kon volbrengen. Volgens mijn zwager was de skink in een oogwenk verdwenen, waarna de slang zich doodgemoedereerd van het terras verwijderde.
Niemand van de andere gasten of het personeel voelde zich gelukkig geroepen om tussenbeide te komen, wat jammer is voor de skink en een geluk voor de slang. Slangen kunnen immers maar bij weinigen op sympathie rekenen en een interventie waarbij de slang het leven zou hebben gelaten, zou niet ondenkbaar zijn geweest. Of zou er wél iemand tussenbeide zijn gekomen, als het geen strijd was geweest tussen twee reptielen, maar tussen een slang en bijvoorbeeld een aaibaar zoogdiertje?
De fotoserie is gemaakt met een mobiele telefoon en gelukkig zijn de camera’s daarvan tegenwoordig zó goed, dat er een alleszins aantrekkelijke reeks mee valt te maken die ook nog eens goed is af te drukken.
Eerder gepubliceerd in Litteratura Serpentium 39 (2019), 187-190.
